Een week in het zonnige Paramaribo

Hallo allemaal,

Mijn mede reisgenoten zijn nu al heel actief met een blog bij te houden. Dus vond ik het nu ook een mooi moment een berichtje te gaan schrijven.
Een week geleden was ik nog druk bezig met het regelen van allerlei zaken voor het vertrek naar Suriname. Toen alle belangrijke dingen geregeld waren moest ik mijn koffer nog gaan inpakken. Het was half 1 's nachts toen ik daaraan begon. Nou die koffer inpakken was al een hele ervaring. Ik had nooit verwacht dat ik nog ooit op mijn knieën zat te worstelen om dat ding dicht te krijgen. Ik zat dan wel niet aan de kilo's maar er kon echt niets meer bij. Ik had tegen iedereen gezegd dat ik toch nooit mijn koffer vol kreeg. Daarom kreeg ik nog een grote stapel enveloppen van 2 vriendinnen die heel veel ruimte in beslag namen. Om half 6 ging mijn wekker om naar Schiphol te vertrekken. Maar ik had niet echt het besef dat ik 4 maanden weg ging. Dit kwam op Schiphol al iets meer. Maar ik had vooral heel veel zin in mijn reis naar Suriname. Na een vlucht van ruim 9 uur werden we op gehaald om naar Paramaribo te gaan. Daar werden we opgevangen door Wim. Hij zou ons de eerste week Paramaribo laten zien. We zijn de eerste avond gaan eten met Wim en 4 mannen. Dit waren oud militairen die vroeger in Suriname hadden gewerkt. Die waren nu terug om 4 weken in het binnenland een school op te gaan knappen. Het eten was vooral heel veel, maar ook lekker. Maar tijdens het eten merkte we alle drie dat we toch wel heel erg moe waren van de vlucht, we waren inmiddels toch al 24 uur wakker en de nacht ervoor had ik ook maar een paar uurtjes slaap gehad. Het was voor ons dan ook wel een heel lange dag geweest. Maar we sliepen gelukkig in een heel fijn en mooi hotel met hele fijne bedden.
De dag erna werden we rond half 8 al weer wakker. Mede door het tijdsverschil maar ook door de hitte op de kamer. Daarna zijn we met zijn drieën rustig gaan ontbijten.
Eigenlijk konden we niet wachten om naar buiten te gaan want we hadden Paramaribo alleen nog maar in het donkere gezien. En de dag dat we aankwamen was het wat bewolkt en nu zagen we de zon. De volgende dag zijn we weer samen met Wim en de vier mannen Paramaribo gaan verkennen. We hebben eerst door de stad gereden en daarna zijn we op een boot gegaan en hebben over de Suriname rivier gaan varen. Vanuit die boot konden we een scheepswrak zien die al ruim 75 jaar in het water lag. Ook hadden we mooi uitzicht op de haven en op een grote brug. Na die boottocht zijn we op een terrasje wat gaan drinken. Overal langs de straten klinkt muziek. Dus ook op elk terrasje. Dat maakt de sfeer op een terras meteen vrolijk. Naderhand hebben we nog een stuk door de stad gelopen. Heel bijzonder hoe groot het verschil kan zijn in huizen in een binnenstad. Het ene huis is gemaakt met een paar planken en wat golfplaten en valt bijna uit elkaar en een huis wat erna staat is een luxe villa.
Nadat we deze wandeling hadden gemaakt. Zijn we naar een boot gereden waarmee we naar dolfijnen konden varen. Helaas waren er op dat moment geen dolfijnen we hebben vooral een hele lange vaartocht gemaakt met een heel mooi uitzicht.
's avonds zijn we gaan eten bij het 't Vat. Dit is in Paramaribo een bekende ontmoetingsplaats, vooral voor buitenlandse stagiaires . Het voelde daar net of we gewoon op het terras zaten in Nederland op een zonnige dag. Nadat we terug waren op ons hotel hebben we een spel gespeel en zijn we snel gaan slapen.
De volgende ochtend kwam Wim ons al vroeg halen. We gingen samen met hem de 4 mannen op halen. Zijn gingen met een binnenlandse vlucht naar hun project. Het was heel bijzonder om te zien hoe gemotiveerd hun waren en hoe ze bezig waren met hun project. Mijn motto bij het inpakken van mijn koffer was koop ik daar in Paramaribo wel. Maar dat gaat niet lukken midden in het oerwoud. De gang van zaken op het vliegveld ging vooral erg rustig. Uiteindelijk hebben we ze uitgezwaaid en zijn wij doorgereden naar een winkelcentrum. Daar konden we veel goedkopen spullen kopen.
Ook stond ons vandaag een bezoekje aan de vreemdelinge politie te wachten. Nou ja letterlijk wachten. Wim zorgde dat we snel onze paspoorten af konden geven daar. Dus ik verwachte zo klaar te zijn. Maar dat bleek niet het geval. We hebben erg lang staan wachten. En dat voor een stempeltje.
’s Avond hebben we weer bij het ‘vat gegeten en zijn we op tijd naar bed gegaan want de dag erna stond ons een mooie trip naar het binnenland te wachten.

Wim kwam ons op 7 uur ’s ochtends ophalen om te met de auto te vertrekken naar atjoni. Maar op dat moment raakte de sleutel van onze hotelkamer zoek. We hebben allemaal nog even de handbagage doorgezocht maar we konden hem nergens vinden. Uiteindelijk dachten we dat hij in een van onze koffers zou zitten, maar we hadden geen tijd meer om deze te gaan doorzoeken. De rit naar atjoni duurde ongeveer 3,5 uur, Maar was erg mooi. Onderweg zijn we nog een dode slang en een dode buidelrat tegenkomen. Maar we geen levende dieren gezien. Toen we in atjoni aankwamen zijn we overgegaan op de boot. Dit was een mooie vaartocht over de Suriname rivier. Onderweg zagen we verschillende kleine dorpjes. Waarbij vrouwen en kinderen kleren, afwas en zichzelf stonden te wassen in de rivier. Toen we aankwamen op knini paati zagen we een paar kleine hutjes staan. Toen hebben we de spullen binnen gezet en zijn we snel in het water gedoken om af te koelen van de lange reis. Het was leuk om te zwemmen daar want de rivier had een sterke stroming. We begonnen bovenaan de rivier en gingen met de stroming mee naar beneden. Daarna hebben nog lekker even gedobberd. En daarna gingen we nasi eten lekkere Nasi eten. Op het eiland werd alles voor ons gedaan. Dit voelde voor mij wel een beetje ongemakkelijk.
S’ middags stond een wandeling naar een traditioneel dorpje gepland, hier leefde de marrons in houten hutjes. Dit was heel interessant en bijzonder. Je kan je bijna niet meer voorstellen dat er op dit moment nog z’n dorpjes zijn. Helaas mochten we hiervan geen foto’s maken. De mensen hier geloven dat alles een ziel heeft en zodra je hier een foto van maakt en deze mee neemt. Na deze wandeling zijn we meteen weer het water ingedoken, omdat het de warmste dag was die we tot nu toe in Suriname gehad hadden. ‘s Avonds zijn we nog kaaimannen gaan spotten. Hierbij hadden we echter weinig succes, We hebben alleen een mini kaaiman of afstand gezien. Maar omdat het begon te regenen wilde de andere gasten van het eiland terug. Daarna heeft het heel de avond en nacht geregend. We zijn hierdoor op tijd gaan slapen, maar door de regen op de golfplaten zijn we wel verschillende keren wakker geworden. Toen we ’s ochtends opstonden zijn we eerst gaan zwemmen in de regen. S’ ochtends hebben we nog een boswandeling gemaakt in het oerwoud. Dit was super mooi, de wandeling was helaas maar kort maar ik hoop zeker meer van het oerwoud te zien.
Na deze wandeling zijn we onze spullen gaan inpakken. En zijn we met de boot terug gegaan naar Atjoni. Onderweg terug naar Paramaribo zijn we even langs het huisje van een docent van onze school gereden. En Soo wat hebben zij en haar man een mooi huisje gebouwd in een super mooie omgeving.
De laatste dagen in dagen in Paramaribo hebben we het vooral rustig aan gedaan. We hebben echt vakantie gehouden. We hebben gewinkeld, lekker gegeten en we zijn naar een salsa avond geweest. Hier hebben we vooral gekeken. En we hebben gezien dat we heel wat lessen nodig zullen hebben voordat we net zo dansen als de mensen die daar stonden te dansen.

Vandaag is al weer een week voorbij in het mooie, zonnige en rustige Suriname. Dit is een week geweest waarin we lekker vakantie hebben gehad. Maar wat hebben we in deze week al veel kunnen zien, dankzij Wim die ons overal mee naar toe nam. We hebben het grote verschil tussen rijk en arm kunnen zien, het mooie binnenland maar ook van in de stad Paramaribo hebben we veel kunnen zien. Morgen vertrekken we richting Nieuw Nickerie en Maandag starten we met onze stage in het streekziekenhuis.
Foto's van de eerste week zullen de komende dagen op de blog komen te staan.